روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی از نامه اخیر ولایتی خطاب به یکی از پزشکان انتقاد کرد.
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به انتقاد از نامه علی اکبر ولایتی به یک پزشک و تهدید وی انتقاد کرد و نوشت: خاموشی‌های هفته گذشته، علاوه بر ایجاد نارضایتی‌های گسترده در خانواده‌ها و وارد ساختن زیان‌هایی به وسایل برقی، مشکلاتی نیز در بیمارستان‌ها به وجود آورد. پزشکان و خانواده‌هایی که بیماران حاد تنفسی در بیمارستان‌ها داشتند در موارد متعددی از بروز خاموشی‌ها شکایت و گله کردند که در شبکه‌های اجتماعی منتشر و منعکس است. یکی از این موارد که حادتر بود، سخنان معترضانه یکی از پزشکان پیشکسوت شاغل در بیمارستان دانشوری بود که از به خطر افتادن جان بیماران بستری در بخش آی‌سی‌یو گفت و از وزیر بهداشت و درمان انتقاد کرد کمااینکه اعتراض‌هایی هم به ضعف مدیران کشور به خاطر کمبود برق و امکانات درمانی داشت.
اصل چنین اعتراض و انتقادی را باید امری طبیعی دانست و مسئولان نظام جمهوری اسلامی باید از افرادی که ضعف‌ها را گوشزد می‌کنند قدردانی کنند و درصدد برطرف ساختن ضعف‌ها برآیند. اگر در اعتراضات گاهی زیاده‌روی‌هایی هم باشد، باید آن را مقتضای احساس وظیفه‌ای دانست که افراد معترض به تناسب حرفه‌ای که دارند بروز می‌دهند. به همین دلیل، مسئولان نظام نباید در برابر این قبیل اعتراضات عصبانی شوند و واکنش‌های خارج از چارچوب‌های اخلاق حکمرانی نشان دهند چرا که پیشوایان دینی ما فرموده‌اند سعه‌صدر اصلی‌ترین ابزار حکمرانی است.
از آیت‌الله موسوی اردبیلی زمانی که رئیس قوه قضائیه بودند شنیدم که گفتند یکی از مهاجرین جنگ تحمیلی که خانه و دارایی‌های خود در آبادان را از دست داده بود نامه‌ای به من نوشت و از امام خمینی شکایت کرد که ایشان با انقلابی که کرده باعث بروز جنگ شده و به همین دلیل باید تمام زیان‌های مرا جبران کند. از آقای موسوی اردبیلی پرسیدم شما با این نامه و نویسنده آن چه کردید؟ گفتند: نامه را به امام دادم و گفتم از شما شکایت شده و شاکی از من خواسته به این شکایت رسیدگی کنم. امام گفتند: شما به وظیفه‌تان عمل کنید و در رسیدگی قضائی‌تان به هر نتیجه‌ای رسیدید من آماده‌ام به حکمی که صادر می‌شود عمل کنم.
انتظار این بود که وزیر بهداشت و درمان و سایر مسئولین در برابر پزشکی که از روی احساس وظیفه زبان به شکوه باز کرد، از روشی که امام خمینی داشتند و البته این روش را در سیره پیشوایان معصوم نیز سراغ داریم، الگو می‌گرفتند و به اعتراض این پزشک رسیدگی می‌کردند. متأسفانه هم وزیر بهداشت و درمان، هم رئیس بیمارستان دانشوری و هم رئیس‌جمهور به جای آنکه به این سیره حسنه عمل کنند، به سرزنش پزشک معترض و سایر معترضین پرداختند و حتی رئیس بیمارستان دانشوری که در مسئولیت‌های بالاتری بوده و هست، این پزشک را تهدید هم کرد و در نامه‌ای ضمن نکوهش او این جمله را نوشت که «در صورت تکرار چنین مواضعی از سوی شما، اینجانب ناچار خواهم بود تصمیمات جدی‌تری اتخاذ نمایم»!
نویسنده این نامه تهدیدآمیز اگر نمی‌داند یک پزشک را که به خاطر احساس مسئولیت حرفه‌ای خود زبان به اعتراض گشوده حتی اگر زیاده‌روی هم کرده باشد نباید تهدید کرد، باید با کمال تأسف اعتراف کنیم که وجود چنین افرادی که اخلاق حکمرانی را رعایت نمی‌کنند کشور ما را به جایی رسانده که بعضی از مسئولینش به جای انجام وظیفه‌ای که برعهده دارند به تملق‌گویی و دادن وعده‌های غیرعملی روی می‌آورند تا نردبان ترقی را از این مسیر آلوده طی کنند و به مناصب بالاتر برسند یا در مناصبشان بمانند. نتیجه این می‌شود که مردم ما ناچار می‌شوند از کشور بزرگ و پر ثروت خود به ارمنستان کوچک که با یکی از کوچک‌ترین استان‌های ما هم قابل مقایسه نیست بروند تا واکسن کرونا تزریق کنند. تا وقتی چنین وضعیتی داریم، طبیعی است که نتوانیم جلوی موج‌های پیاپی کرونا را بگیریم و مردم را در این امواج کشنده تنها بگذاریم و کسی هم پاسخگو نباشد.
مشکل اصلی ما محروم بودن از اخلاق حکمرانی است. کسانی که مسئولیتی در حکمرانی برعهده می‌گیرند قبل از هر چیز باید به زیور اخلاق آراسته باشند که اگر چنین شود، در انجام وظیفه خود موفق خواهند بود و افراد وظیفه‌شناس را نیز، حتی اگر معترض باشند، به تلاش بیشتر ترغیب خواهند کرد.
