عدم رضايت و استرس شغلي از پيامدهاي رواني محيط كار است
امير هوشنگ مهر پرور در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) – منطقه يزد، اظهار داشت: معاينات شغلي شامل معاينات قبل از استخدام، دوره‌اي و تناسب براي شغل مي باشد و معاينات اختصاصي و ارجاعي نيز زماني صورت مي‌گيرد كه شك به وجود بيماري شغلي وجود داشته باشد همچنين از ديگر معاينات، معاينه خروج از كار براي تعيين سطح سلامت فرد است.
وي گفت: در كشور ما با توجه به قانون كار، بيشترين معاينات اعمال شده، معاينات دوره‌اي هستند كه بر اساس آن سالانه كارگران بايد معاينه شوند.
مهرپرور با اشاره به معاينات قبل از استخدام افزود: اين معاينات به منزله پيشگيري اوليه بيماري است و همچنين سطح سلامت و سازگاري و تناسب فرد با شغل از طريق اين دسته از معاينات مورد سنجش قرار مي‌گيرد.
وي از معاينات دوره‌اي به عنوان پيشگيري نوع دوم و بيماريابي زود هنگام ياد كرد و عوامل ايجاد كننده بيماري‌هاي شغلي را مواجه شدن با مواد شيميايي محيط كار و عوامل فيزيكي كه شامل نور، دما و ارتعاشات مي‌باشد دانست.
وي همچنين عوارض ايجاد شده در محيط كار كه به واسطه بلند كردن بار، خم و راست شدن مكرر، اعمال نيرو و قرار گرفتن بدن به طور غير استاندارد ايجاد شده‌اند را عوامل ارگونوميك ناشي از محيط كار ذكر كرد.
مدير گروه طب كار دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد عدم رضايت شغلي، استرس شغلي و … را از مواجهات رواني محيط كار عنوان كرد و افزود: اين عوامل بر عملكرد فرد تاثير منفي دارد.
مهر پرور در ادامه با بيان اينكه بيماري‌هاي شغلي در مواجه طولاني مدت با عوامل شغلي سبب تاثير در ارگانهاي بدن مي‌شوند گفت: حوادث شغلي كاملا حاد هستند كه مي‌توان در اين خصوص صدمات ناشي از ضربه، افتادن و … را نام برد.
وي تفاوت حوادث شغلي با بيماري‌هاي شغلي را در اصل سير مزمن بيماري و حاد بودن آن حادثه دانست.
مدير گروه طب كار دانشگاه شهيد صدوقي يزد خاطر نشان كرد: حوادث شغلي در قالب سوختگي‌هاي متعدد، برق گرفتگي، ضربات، بريدگي‌ها، سقوط و … هستند و موجب آسيب دائم به فرد مي‌شوند كه پس از آن فرد تحت معاينات تناسب شغل قرار مي گيرد و شغل وي متناسب با توانايي‌هاي فرد تغيير مي‌كند.
